Yaşam Notları

20 Kasım 2010 Cumartesi

Bir bayram daha geldi, geçti...




Bayram geldi hoş geldi, önce Ankara sonra Bursa bize güzel geldi. Aslimo, büyük anneannesinin (yani Hakan'ın anneannesi) elini öptü, hepimiz çok mutlu olduk:) Tabii babaannesi ve dedesi ile de beraber oldu, bayramı bayram gibi yaşadı. Sonrasında Bursa, arkadaşlar, dostlar ile gidip gelince daha bi güzel. Hele Tirilye... Aslimo bol bol fotograf çekti. Bi de daha az yemeği başarabilseydik iyi olacaktı ama olmadı işte:) Birkaç kilo fazlalıkla İstanbul'a dönüldü. Havalar hala çok güzel, Aslimo'nun okul ve dershane temposu devam ediyor, batı cephesinde yeni bir haber yok. Salı günü İzmir yolcusu olmamı saymazsak tabii:)

5 Kasım 2010 Cuma

Altın Portakal'lı Zeynep Oral

Hamile kalmadan önce, bebeklere/çocuklara hiç ilgim yoktu, kimsenin bebeğini kucağıma bile almamıştım. İşte tam o sıralar,en sevgili arkadaşım,  dünya tatlısı Zeynep'i doğurdu ve ben ilk kez bir bebeği kucağıma aldım, kokladım, sevdim. Zeynep doğduktan 1-2 gün sonra hamile olduğumu öğrendim. Artık canım Zeynep'im benim öğretmenimdi, bir bebek ne yapar, nasıl yer, nasıl altı değiştirilir, nasıl gazı çıkarılır, ağlayınca nasıl oyalanır. Bunları hep Sevgili Zeynep ve canım arkadaşım annesinden öğrendim. Hatta hamileliğimin ilerleyen bir zamanında onlarda yatıya kalmış, Zeynep her uyandığında ben de kalkmıştım. Sonra Aslimo doğdu:) Bütün yaşlarını birlikte geçirdiler, evlerimiz çok uzak olduğu için ne yazıkki hergün görüşemiyolar ama yakaladıkları her fırsatta birlikte olmayı çok isterler. Veee işte o Zeynep, benim canım Zeynep'im bizi nasıl gururlandırdı, nasıl mutlu etti anlatmam imkansız. Zeynep, geçtğimiz yaz " Atlı Karınca " isimli filmin çekimlerine katıldı, hem de başrol oyuncusu olarak. 13 yaşında ve çok ağır bir rolü üstlendi, çok çalıştı, çok emek, çok gönül verdi. Sonunda en değerli sinema ödülü olan Altın Portakal ödülüne sahip oldu. Öğrendiğim andan itibaren aklıma geldikçe gözlerim doluyor, içim titriyor. Önümüzdeki ay film vizyona girecek, heyecanla bekliyoruz. Herhalde gözyaşları içinde seyrediyor olacağım. Çocuklarımız büyüyor, onlar büyürken yaşadıklarımız, en güzel anılarımız...