Adalet İstiyorum !

Adalet bilinci, duygusu eksik bir toplumda yaşıyoruz biliyorum. Zaman zaman, olur böyle şeyler desem de bugün olduğu gibi bazen isyan etmek istiyorum. En eski, en yakın arkadaşım, canım benim, neredeyse beş yıldır doğru dürüst görüşemiyoruz, zamanları kaçıyoruz, sadece benimle değil, annesi, babası, ablası, yeğenleri, eşi ve de çocuğu ile de gönlünce yaşayamıyor. Neden? Çünkü, doçent olacak, yıllardır hayalini kurduğu ünvana kavuşacak. Hayatındaki tüm değerleri beklemeye alıp, çalıştı, çalıştı, sabah 6 da  küçücük kızını evde bırakıp, 7 de ameliyata gireceğim diye yollara döküldü yıllarca... Müthiş yayınlar yaptı, yurtdışında alkışlarla karşılandı, çocuğunu, kocasını bırakıp Amerikan'nın en meşhur Üniversite'sinde çalışmalar yaptı aylarca, Niçin? Doçent olacak.. Dosyasını hazırladı, verdi, yayınları uygun görüldü, iki gün önce de, 5 kişiden oluşan jurinin önüne çıktı, 44 yaşın tecrübesi ile... Jürinin sorduğu soruları da doğru yanıtladı ama prof da olsa adalet duygusu olmadığı için  insanlarımızda, sevgili canım arkadaşımı çaktırdılar yani doçentliğini vermediler. Sınava giren diğer iki genç cüpbelerini giyerken, sevgili arkadaşım, tüm emeklerini orada bırakarak evine döndü. Çok kızgınım, adalet ve emeğe saygı istiyorum. Haksızlığa müdahale etmesi gereken bir merci arıyorum....