Fenerbahçe ...

7 yaşımdan beri top peşinde koştururum:) Ben ve BAP yıllarca fiilen spor yaptık, kendimizi bildik bileli hep sporlayız. Biz basketbolcu idik, kızımız voleybolcu oldu. Ben koyu Beşiktaş taraftarıyım, BAP da koyu Galatasaray taraftarı. Fenerbahçe dışında İstanbul'daki tüm klupler ile (basketbol şubesi olan) bir şekilde ilşkimiz oldu, onları tanıdık. İki yıl önce Aslimo, Vakıfbank Güneş Sigorta altyapısından Fenerbahçe'ye geçince, açıkçası çekinerek FB Dereağzı Tesislerinden içeri girdik. Bize hep ters gelirdi Fenerbahçe ve Fenerbahçeliler. Ancak bizi bir süpriz bekliyordu. "Gerçek bir Altyapı" Futbol, Basketbol, Voleybol, Kürek, Yelken, Masa Tenisi, Atletizm ve hatta boks. Hergün yüzlerce çocuk Fenerbahçe Dereağzı'nın kapısından giriyor, spor yapıyor. Onlarca çocuk, memleketinden gelmiş, tesislerde yatıyor, kalkıyor, okula FB Koleji'nde gidiryor. Anlatması çok zor, o havayı yaşamak gerekli, pırıl pırıl tesisler ve küçük, yıldız, genç, A takımı sporcuları.. hepsi bir arada (futbolcular dışında). Aynı kantinden tost alıp yiyorlar:) konuşuyorlar. Aziz Başkan hep oralarda, her şey ile ilgii. Gece 21:30 da devam eden Küçük Kız Voleybol antrennmanını izlediğini gözlerimle gördüm. Bu müthiş bir şey, yağmurda, çamurda, güneşte, sıcakta FB li sporcular hep orda, o kapıdan girerken hep mutlular, kendilerini hep çok iyi hissediyorlar ve burası bizim diyorlar. Bu durum, gerçekten bizim için süprizdi, yıllarca Fenerbahçe'ye negatif bakan gönlümüz, iki yılın sonunda Fenerbahçe'ye çok çok saygı duymakta. Bu ülkenin genç/çocuk sporcularına sahip çıkan Fenerbahçe, futbolda şampiyon olamadı. Ne önemi var, sadece bundan para kazanacaklar üzülür. Hiç bir Fenerbahçeli üzülmesin, hatta böyle bir klubü desteklediği için sevinsin, o kapıdan, o kadar çocuğu içeri sokmak ve eğitmek, gerçekten çok zor. Gerçek Şampiyonluk budur bence...Emeği geçen tüm Fenerbahçelilerin eline, gönlüne, fikrine sağlık.